Ռեբեկա Նելսոնն էն օրը կենսաքիմիայի հետ կապ չունեցող թղթեր բաժանեց ու ասաց, որ անպայման կարդանք: Երկար-բարակ հոդված էր, իմաստն էլ էն էր, որ չի կարելի ասել «ժամանակ չունեմ» կամ «ժամանակս չի հերիքում», սխալ արտահայտություններ են: Բոլորն էլ նույն ժամանակն ունեն՝ օրական քսանչորս ժամ: Էնպես որ բողոքելու տեղ չունենք:
Հա, մի կողմից ճիշտ ա, համաձայն եմ, բայց դրանք իմ սիրելի արտահայտություններն են: Որ ամեն ինչ տեղը տեղին մարդ անի, պարզ ա, տենց արտահայտություններ չի անի: Բայց ես չեմ կարում: Ժամերս ուղղակի կողքովս անցնում են, իմ հեչ պետքն էլ չի: :(
Ի՞նչ անեմ: Հմմ... :(
No comments:
Post a Comment